.png)
Πηγή: the best portal patras
Η υπόθεση που έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο, υπό το πρίσμα των ανθρώπων που κινούνται με το πνεύμα και το γράμμα του νόμου. Που αρχίζουν και που τελειώνουν τα όρια και ποιος τα θέτει τελικά;
Η τραγική ιστορία της οικογένειας του Μάνου Δασκαλάκη και της Ρούλας Πισπιρίγκου, έχει κατακλύσει τα Μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης με τους πάντες να αναζητούν τα αίτια και τους ενόχους για τους θανάτους της Μαλένας, της Ίριδας και της Τζωρτζίνας, στην Πάτρα. Τρεις νομικοί σχολιάζουν μιλώντας στο thebest.gr την υπόθεση, τον τρόπο με τον οποίο την χειρίζονται τα ΜΜΕ αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά η κοινωνία.
Βασίλης Μάρκου: Η αλήθεια είναι ένας καθρέφτης που έπεσε από τα χέρια του θεού και έσπασε:
«Είναι γεγονός ότι η περίπτωση του θανάτου των τριών παιδιών έχει απασχολήσει επί μακρόν και εκτεταμένα την ελληνική κοινωνία. Με βάση τον προβληματισμό που θέτει το thebest.gr θα ήθελα να κάνω κάποια γενικά σχόλια νομικού περιεχομένου και μπορούν οι αναγνώστες του να καταλάβουν πώς σχετίζονται με την συγκεκριμένη υπόθεση. Δεν θα έπρεπε η κοινωνική ευαισθησία να έχει ως όριο την υπερβολική ενασχόληση;
Δεν είμαι αντίθετος στον σχολιασμό δικαστικών υποθέσεων ή αποφάσεων από τους πολίτες, όπως δεν είμαι αντίθετος στον σχολιασμό πολιτικών αποφάσεων. Είναι αριστοκρατικού τύπου η αντίληψη ότι αρμόδιοι για αυτά τα θέματα είναι μόνο οι ειδικοί και κατ ‘επέκταση ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός δεν έχει τις «περγαμηνές» ή τα εχέγγυα για να ασκεί και να εξασκεί την κριτική του ικανότητα επάνω τους. Από την άλλη μεριά, για αυτό αναφέρομαι σε όρια, όπως σημειώνει και ο Πέρσης ποιητής Τζελάλ αντ-Ντίν ελ-Ρουμί στο έργο του «Μασναβί»: «Η αλήθεια είναι ένας καθρέφτης που έπεσε από τα χέρια του θεού και έσπασε.
Ο καθένας μαζεύει ένα κομματάκι και πιστεύει ότι περιέχει όλη την αλήθεια, ενώ η αλήθεια παραμένει σκορπισμένη μέσα στα άπειρα θρύψαλα». Αυτά τα άπειρα θρύψαλα αρμοδιότερος όλων είναι ο δικαστής να τα εντοπίσει, με την βοήθεια όλων των αποδεικτικών μέσων και να τα συγκροτήσει με την πολύχρονη εμπειρία του σε μια λογική συνέχεια. Ο θεσμός των ενόρκων στα βαρύτερης απαξίας εγκλήματα συνδυάζει την αριστοκρατική αρχή του επαΐοντα και την δημοκρατική αρχή του «κοινού περί δικαίου αισθήματος». Η μεγάλη μερίδα των πολιτών γνωρίζει πώς να τηρεί τα όρια και ως ένορκοι θα συντελούσαν επάξια σε μια δίκαιη απόφαση. Πρέπει και τα Μέσα Ενημέρωσης να ακολουθήσουν τον ίδιο κανόνα».