Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη «Συνεπιμέλεια» των τέκνων μετά τον χωρισμό

26 Ιουνίου 2023 | από Βασίλης Μάρκου, Δικηγόρος Πατρών, Νομικός Εκπρόσωπος Κέντρου"Εριφύλη"

Το 2021 ψηφίστηκε ο περίφημος νόμος «Περί Συνεπιμέλειας» που έλαβε πολύ μεγάλη έκταση στη δημόσια σφαίρα και στον δημόσιο διάλογο.

Από τότε έως και σήμερα, καλλιεργείται μια πρωτοφανής σύγχυση για το πραγματικό πεδίο εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου, η οποία ευνόησε και ευνοεί κυρίως την αναπαραγωγή του εκβιαστικού μύθου, ότι η μητέρα μετά το διαζύγιο κινδυνεύει να χάσει την επιμέλεια των παιδιών ή έστω να μοιράζεται εξίσου ο χρόνος που περνούν το τέκνο με τους δύο γονείς – το λεγόμενο «παιδί – βαλίτσα». Στην πραγματικότητα, ο νόμος «Περί Συνεπιμέλειας», έχει εφαρμογή από τα Δικαστήρια, μόνο όταν υπάρχει ένα αγαστό κλίμα συνεργασίας των γονέων ακόμα και μετά τον κλονισμό του γάμου ή το διαζύγιο.

Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, επειδή η μητέρα συχνά είναι θύμα παραπληροφόρησης και τέτοιων εκβιαστικών διλλημάτων που δεν έχουν σχέση με τη πραγματικότητα («θα μου πάρει τα παιδιά», «θα με βγάλει τρελή», «δε θα με πιστέψουν, γιατί συντηρεί μια καλή δημόσια εικόνα», «δεν θα μπορώ να τα διατρέφω μόνη μου» κ.τ.λ.), έχει πολύ μεγάλη σημασία η μεθοδική συνεργασία με έναν/μια δικηγόρο που έχει εξειδίκευση στο οικογενειακό δίκαιο και στα ειδικότερα θέματα που ανακύπτουν σε ένα περιβάλλον που φαντάζει καταρχήν ανδροκεντρικό.

Ο νομικός σύμβουλος του Κέντρου «Εριφύλη», Βασίλης Μάρκου, έχοντας ασχοληθεί όλα τα χρόνια λειτουργίας μας με την διαχείριση όλου του φάσματος των δυσκολιών που αντιμετωπίζει μια γυναίκα που αποφασίζει να χωρίσει τον σύζυγό της, είναι σε θέση να παράσχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας των δικαιωμάτων τους. Μπορείτε να έρθετε σε επικοινωνία μαζί του εδώ:  

Επικοινωνία

Βασίλης Μάρκου, Δικηγόρος Πατρών

ή στο τηλέφωνο 6999924333 και email: vasilismarkou14@gmail.com.

Οι προσδοκίες για τους οικογενειακούς και κοινωνικούς ρόλους συνεχίζουν να εδράζονται στην ευρεία παραδοχή της νόρμας σχετικά με την ύπαρξη ενός βασικού φροντιστή στο πρόσωπο της γυναίκας και ενός βασικού κουβαλητή στο πρόσωπο του άντρα (Πηγή: Κέντρο Διοτίμα, Δελτίο Τύπου για τη συνεπιμέλεια και την ατελή μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου). Δεδομένου ότι οι διακρίσεις εδράζονται σε στερεοτυπικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις, που έχουν βαθιές ρίζες στην ιστορική και κοινωνική παράδοση και παραμένουν επί σειρά ετών κυρίαρχες και αναλλοίωτες, σε βαθμό που να θεωρούνται απολύτως δικαιολογημένες και φυσικές, το όποιο νομοθετικό πλαίσιο θα παρέμενε απολύτως ανεπαρκές, εάν δεν απέβλεπε στην εξάλειψη των γενεσιουργών λόγων των ανισοτήτων και στη δημιουργία αντανακλαστικών αντιπαλότητας με φαινόμενα διατήρησης των διακρίσεων λόγω φύλου.

Παρά την αυξανόμενη ένταξη των γυναικών στην αγορά εργασίας, παραμένουν αυτές που αναλαμβάνουν σε μεγάλο βαθμό την οικιακή εργασία, την ανατροφή των παιδιών, την εκπαίδευση, τη συναισθηματική φροντίδα και ένα πλήθος άλλων εργασιών που είναι εκτός των άλλων μη αμοιβόμενες. Ακόμα και όταν αποτιμούνται από τα Δικαστήρια ως προσφορά σε είδος για τον υπολογισμό της διατροφής, υφίστανται στερεοτυπικά φίλτρα που περιορίζουν την αξία της το πολύ στα 200 ευρώ το μήνα. Επομένως, μια πιο συμμετρική διευθέτηση της επιμέλειας προς την κατεύθυνση της συνεπιμέλειας, που δεν μπορεί παρά να βρει συμμάχους ανάμεσα στις τάξεις των φεμινιστριών και του κινήματος για την έμφυλη ισότητα, απαιτεί και προϋποθέτει ένα κρίσιμο πλήγμα στο ουσιοκρατικό δίπολο των έμφυλων ρόλων και των μεταξύ τους καταμερισμών.